Zarządzanie organizacją

Dobre sformułowanie wizji to dopiero początek.
Podstawową kwestią jest tutaj bowiem to, na ile firma będzie nią żyła. Jednym ze sposobów w jaki można pomóc firmie w zapewnieniu tego, jest włączenie pracowników w proces tworzenia lub weryfikacji wizji. Aby to się mogło udać, przed rozpoczęciem procesu należy zastanowić się nad następującymi kwestiami:

1. Wybór zespołu do opracowania wizji.

Sekurytyzacja polega na wykupie wierzytelności przy czym środki na wykup uzyskiwane są z emisji obligacji sprzedawanych na rynku finansowym.
W efekcie następuje przekształcenie wierzytelności w papiery wartościowe. Cechą charakterystyczną sekurytyzacji jest to, że zdarzenia związane z realizacją programu sekurytyzaci izolowane są od inicjatora programu poprzez sprzedaż aktywów organizatorowi emisji papierów wartościowych (bank). W ten sposób zmniejsza się zależność ryzyka papierów wartościowych od kondycji finansowej inicjatora.

Project Finance to specyficzna metoda finansowania, w sposób wyodrębniony ze struktur inicjatora, projektów infrastrukturalnych, projektów przemysłowych i projektów sektora usług publicznych, gdzie źródłem spłaty długu i zwrotów z kapitałów własnych użytych do finansowania projektu są przepływy pieniężne generowane przez projekt.

Dobre sformułowanie misji to dopiero początek batalii. Podstawową kwestią jest tutaj bowiem to, na ile firma będzie nią żyła. Jednym ze sposobów w jaki można pomóc firmie w zapewnieniu tego, jest włączenie pracowników w proces tworzenia lub weryfikacji misji. Aby to się mogło udać, przed rozpoczęciem procesu należy zastanowić się nad następującymi kwestiami:

1. Wybór zespołu do opracowania misji.

Koncepcja Strategicznej Karty Wyników w literaturze i praktyce często mylnie interpretowana jest, jako nowoczesny system mierzenia efektywności przedsiębiorstwa. Niemiecki magazyn gospodarczy „Wirtschaftswoche” określa ideę Balanced Scorecard jako „udoskonaloną analizę przedsiębiorstwa”, w książce „Controlling. Koncepcje – metody - zastosowania” przytoczone jest porównanie Alana Jeffrisa:

W obecnych, zmiennych warunkach przedsiębiorcy często stają na rozdrożu, coraz częściej muszą podejmować decyzje rozstrzygające o losach swoich firm. Z taką sytuacją mamy do czynienia niezależnie od tego, w jakiej fazie rozwoju znajduje się przedsiębiorstwo. W początkowym okresie dylematy mogą dotyczyć wyboru formy prawnej działalności, momentu wejścia na rynek, asortymentu oferowanych produktów itp.

Aby zrozumieć istotę funkcjonowania danej organizacji należy wykroczyć poza strategie, struktury, procedury i regulaminy, poza świat techniki i technologii - poza materialne składniki. Należy skoncentrować się na świecie organizacyjnej kultury, dostrzec jego istotę i ogromny wpływ na osiągnięcie sukcesu na rynku. Każda organizacja rozwija charakterystyczną dla siebie kulturę, tzn. stanowi w pewnym sensie samodzielną wspólnotę kulturową.

Jednym z szeroko potwierdzonych ustaleń nauki o zachowaniu jednostek w organizacji jest to, że organizacje i ich członkowie sprzeciwiają się zmianom.

Opór pracowników jest zatem zrozumiały – obawa o miejsca pracy i w ogóle utrata poczucia bezpieczeństwa. Przyjrzyjmy się jednak dokładniej danej sytuacji. Jakie są źródła oporu wobec zmian.

Centralizację i decentralizację należy rozpatrywać jako dwa przypadki:

1) Jako proces zachodzący w organizacji:

- CENRTALIZACJA jest procesem, w którym odbierane są uprawnienia niższym szczeblom organizacyjnym i umiejscawiane na szczeblach wyższych i najwyższym.
- DECENTRALIZACJA natomiast nazywamy proces, w którym uprawnienia decyzyjne przekazywane są w dół hierarchii organizacyjnej.