Globalizacja

Globalizacja jako efekt rozwoju wymiany międzynarodowej, rosnących powiązań międzynarodowych i otwartości rynków.

Gospodarka globalna:
• Integracja,
• Konkurencja,
• Systemowość,
• Powiązania,
• Unifikacja,
• Upodabnianie się,
• Swobodny przepływ towarów ,usług ,kapitału, siły roboczej, technologii i informacji.

Globalizacja to pogłębianie się kulturowych, politycznych i gospodarczych powiązań pomiędzy państwami, ich społeczeństwami i gospodarką.

Globalizacja polega na ogólnoświatowej integracji systemów ekonomicznych i znacznej unifikacji zachowań ekonomicznych i społecznych .

Następuje scalanie rynków towarów, usług, informacji i kapitału Pojawiają się zbliżone modele konsumpcji, podobne systemy edukacji i koncepcje naukowe. Upodabnia się sfera materialna i duchowa społeczeństw.

Obszary globalizacji

1. Finansów,
2. Rynków i strategii
3. Technologii, prac badawczo-rozwojowych i nauki,
4. Wytwarzania,
5. Stylu życia, modeli konsumpcji i kultury
6. Rządzenia i regulacji prawnych
7. Polityczna
8. Postrzegania i świadomości

Etapy globalizacji firm:
- orientacja proeksportowa,
- internacjonalizacja produkcji,
- globalizacja perspektyw i organizacji.

Pozytywne skutki globalizacji to :

• wymiana informacji,
• tworzenie społeczeństw obywatelskich,
• ułatwianie migracji,
• inwestycje zagraniczne stymulujące rozwój gospodarki danego kraju,
• narodziny marek znanych na całym świecie.

Negatywne konsekwencje:

• Globalizacja pogłębia zróżnicowanie poziomu rozwoju gospodarczego i poziomu życia.
• Polaryzacja gospodarek jest większa niż ich unifikacja.
• mobilność kapitału zachęca do spekulacji, które mogą być przyczyną kryzysów finansowych całych regionów,
• kultura masowa jest kształtowana przez działy marketingu globalnych korporacji,
• wykorzystywanie taniej siły roboczej w krajach słabo rozwiniętych

Efektem jest niechęć do międzynarodowych instytucji finansowych, transnarodowych korporacji , zagranicznych towarów i ludzi żyjących dostatnio.

Odpowiedzią na globalizację jest wzrost nacjonalizmów i separatyzmów.

80% mieszkańców świata nie ma szans na skorzystanie z pozytywnych skutków globalizacji .

Organizacje międzynarodowe wspierające rozwój wymiany międzynarodowej.

1.Porozumienie Ogólne w Sprawie Taryf i Handlu (GATT)-1947 .
cele: podnoszenie poziomu życia, pełne zatrudnienie, stały i długotrwały wzrost dochodów realnych i popytu, rozwój produkcji i handlu międzynarodowego, redukcja ceł i innych barier handlowych.
Zasady:
• niedyskryminacji czyli największego uprzywilejowania
• państwa powinny używać ceł zamiast środków pozataryfowych,
• konsultacji (negocjacji).

Runda Kennedy’ego, Runda Tokijska – redukcje ceł

1986-1994 Runda Urugwajska – utworzenie Światowej Organizacji Handlowej (WTO)

2.Światowa Organizacja Handlowa (WTO)

144 państwa reprezentujące 90% światowego handlu (2002r.).
Budżet w 2002 r. 143 mln franków szwajcarskich.
Najwyższa władza – Konferencja Ministerialna WTO:
- 1996 w Singapurze
- 1998 w Genewie,
- 1999 w Seattle,
- 2001 w Doha
- 2003 w Cancun
3.Konferencja Narodów Zjednoczonych o Handlu i Rozwoju (UNCTAD) – 1964r.

Skład 188 państw (2002).
Działa na rzecz państw najsłabiej rozwiniętych.

4.Międzynarodowy Fundusz Walutowy (1944r.)

5.Organizacja Współpracy Ekonomicznej i Rozwoju (OECD).

6.Bank Światowy.

7.Bank Rozrachunków Międzynarodowych (BIS).

8.Europejski Bank Inwestycyjny (EBI).

9.Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju (EBOR).